گاهی به لطف خداوند خود را همچون عقابی بر فراز آسمان روحانیت می یابم

اما...

اما ناگاه فقط به خاطر لذت خوردن موشی به سوی زمین خاکی شیرجه می زنم

و آسمانی بودنم را به موشی می فروشم!

[جای خالی یه عکس]

پی نوشت 1: گاهی فراموش میکنیم که انسانیم! اشرف مخلوقات!

پی نوشت 2: ارشد بهانه ایست برای فراموش کردن ترشیدگیم! کاش می فهمیدند...

پی نوشت 3: امروز امام رضا (ع) اومدن که عید رو بهم تبریک بگن، ولی من باز خواب بودم!

چند پهلو نوشت: هیچ وقت هیچ کس نفهمید من چه گفتم، چه نوشتم!

ادامه ی مطللب نوشت: تو ادامه ی مطلب یه عکس از پسر، دختر نما گذاشتم. اگه طاقت دیدنشو ندارین به ادامه ی مطلب نرین! من که خودم چشم بسته دیدم!

بعد نوشت: سال ها برای برابری حقوق زن و مرد تلاش کردیم و توانستیم حق مش کردن مو، سوراخ کردن گوش و برداشتن ابرو را به آقایان تقدیم کنیم!